Polańczyk: ulica Zdrojowa we wsi, która … nie jest zdrojem

Największa w Bieszczadach miejscowość z licznymi hotelami, sanatoriami i polami namiotowymi. Siedziba Gminy Solina. Od 1974r. ma status uzdrowiska.
Historia
Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich (patrz: Zamek Sobień) należących do Kmi ów. Istniał juz w 1580 r. pod nazwą „Polieszczarńskie” (etymologia od potoku Leszczyńskiego, nie od polan). Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII w., kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Pod koniec XVIII w. cesarzowa Maria Teresa darowała tutejszej parafii 8000 złotych reńiskich, za co ksiądz zobowiązany 41 do odprawienia 26 mszy w roku w intencji ofiarodawczyni. W 1921 r. wieś liczyła 68 domów i 438 mieszkańców (258 grek., 169 rzym., 11 moji.). Po II wojnie światowej wysiedlono Bojków utożsamiając ich z Ukraińcami. Po powstaniu Zalewu Solińskiego Polańczyk zmienił zupełnie oblicze. Na półwyspie oblanym wodami jeziora zbudowano Iiczne wielkie domy wczasowe i sanatoria o mato ciekawej i ile wkomponowanej w krajobraz architekturze.
Przy szosie powstało złożone z kilkupiętrowych bloków osiedle dla pracowników.
Warto zobaczyć:
– w dole wsi, przy szosie, murowana cerkiew parafialna pw. św. Paraskewii, zbudowana w 1907 r., od 1948 r. kościół parafialny. Wewnątrz cudowna ikona Matki Bożej z Łopienki, przeniesiona tu po 1947 r. Na przycerkiewnym cmentarzu zachował sic nagrobek ostatniego przedwojennego parocha, ks. Wasilija Ochnycza (1858 -1942).
– po drugiej stronie szosy cmentarz rzymskokatolicki z murowaną kaplicą dworską pw. Matki Bożej Królowej Polski, zbudowaną w 1909 r. z fundacji Cieślińskich, ostatnich właścicieli tutejszego majątku,
– przy cmentarzu pozostałości parku dworskiego z XIX w.,
– przy ul. Dworskiej współczesna rzeźba Mieszka I z wyrzeźbioną datą 966r.,
– kamienna kapliczka z XIX w. położona nad Zalewem Solińskim.

Uzdrowisko
W Polańczyku doszukano się wód słabo zmineralizowanych: wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowo-bromkowych, ale nie podjęto eksploatacji.
Jako uzdrowisko Polańczyk wskazany jest przy chorobach układu oddechowego i moczowego