Zapiski z wypraw po Polsce i Świecie...

Jezioro Solińskie i Polańczyk: rejs, cmentarz i … pożar

Domek letniskowy w Myszkowie

Domek letniskowy w Myszkowie

Mieszkamy w dwupiętrowym domku. Dzieciarnia zadowolona, bo ma dwa pokoje dla siebie. Najmłodszy też – bo ma rodziców wyłącznie dla siebie. My też zadowoleni – mamy kominek 🙂

Wakacje zaczynamy od godzinnego rejsu statkiem Tramp, który do 1994 r. służył w Marynarce Wojennej. Wypływa ze zbocza zwanego Kiślinami, z cyplu przy zatoce Głucha Jama. Plan rejsu: Polanki – płycizna między Wyspą Małą a półwyspem Werlas – Staw Zadział – Kortynki – Roztoki (na tej wysokości wojskowy ośrodek „Jawor” gdzie przebywał Jaruzelski i prezydent Wałęsa) – Gardło (pomiędzy Wyspą Skalistą a Cyplem Henia) – zatoka Brusa.

 

Jezioro Solińskie

Ostateczna koncepcja zabudowy doliny Sanu powstała w roku 1955 pod kierownictwem inż. Bolesława Kozłowskiego. Na miejsce wzniesienia zapory wybrano przewężenie doliny poniżej ujścia Solinki do Sanu, koło wsi Solina. Budowę zapory rozpoczęto w 1960 r. Główne prace ziemne i roboty fundamentowe zakończono w 1964 r. W lipcu tegoż roku rozpoczęto wznoszenie korpusu tamy. Podstawowe prace betoniarskie przy zaporze zamknięto pod koniec lutego 1968r.
Podczas napełniania zbiornika, zatopione zostały wsie Solina, Teleśnica Sanna, Horodek, Sokole, Chrewt i duża część Wołkowyi.

Zbiornik ma 500 000 tys. m3. Powierzchnia 2 200 ha. Długość 26,6 km. Długość linii brzegowej 150 km.

 

Wyspa Mała

Wyspa Mała

Wyspa Skalista

Wyspa Skalista

Statek "Tramp"

Statek „Tramp”

Jezioro Solińskie - część południowa

Jezioro Solińskie – część południowa

Po żegludze pierogi w knajpie „Pod Batem, gdzie jest „kącik” pamiątkowy poświęcony Andrzejowi Wasilewskiemu – Połoninie. Chociaż nie lubię budowania legendy na micie „kowbojskim”, odnotuję iż był jednym z ostatnich zakapiorów, kiedy bo wysiedleniu tutejszej ludności przez kilka lat były dzikie.

Cmentarz parafialny w Polańczyku

Cmentarz parafialny w Polańczyku

Po obiedzie poszliśmy spacer ul. Równą i zejście po zboczu Równia do Kei Unitra. Upatrzyliśmy tu brodzik dla dzieci, ale nie dane nam było skorzystać – nie mieliśmy pogody na kąpiel.

Powrót przez cmentarz Dwór. Tu grób pierwszego kustosza w Polańczyku. Na cmentarzu z murowaną kaplicą dworską z 1909 fundacji rodziny Cieślińskich,

Niedaleko przy ul. Św. Jana jest rzeźba upamiętniająca rok 966r. Kim jest postać? Jakiś

Współczesna rzeźba Mieszka I (?)

Współczesna rzeźba Mieszka I (?)

współczesny słownik podał iż jest to rzeźba Mieszka I. Hmm… Mieszko I z pastorałem?

 

Kiedy robimy zakupy w sklepie pomiędzy ul. Strażacką i Bieszczadzką wybucha pożar. Miecho ma szczęście bo stoimy przy remizie, z której wyjeżdża wóz strażacki.

Murowana cerkiew pw. św. Paraskewi

Murowana cerkiew pw. św. Paraskewi

Przy tym skrzyżowaniu murowana cerkiew pw. św. Paraskewi (obecnie kościół) z ikoną Matki Boskiej z Łopienki.

Cerkiew św. Męczennicy Paraskewii

Cerkiew w Polańczyku została wzniesiona w roku 1909 w miejsce poprzedniej, drewnianej, wybudowanej pod koniec XVIII wieku z fundacji Marii Teresy. Na początku roku 1948 przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. W roku 1949 do kościoła przeniesiono z Łopienki cudowny obraz Matki Boskiej Łopieńskiej.
W cerkwi nie zachowało się jej pierwotne wyposażenie. W roku 1984 podczas remontu zamalowana została oryginalna polichromia figuralna. Na ołtarzu głównym znajduje się oryginał obrazu Matki Boskiej Łopieńskiej.
Przy cerkwi znajdowała się murowana dzwonnica parawanowa z roku 1863 z dzwonem z roku 1894. Około 2007 roku, w wyniku rozbudowy świątyni, dzwonnica przestała istnieć[1]. Cmentarz cerkiewny został zdewastowany i pozostały po nim jedynie dwa nagrobki, znajdujące się jednak już poza nowym ogrodzeniem cmentarza.

A wieczorem ogień w kominku 🙂